Olkhon Island & Baikalmeer

Soms kom je op plaatsen waarvan je jezelf afvraagt of je wel moet vertellen dat het fantastisch is, want de rust, stilte en ongereptheid maken het voor een belangrijk deel juist die fantastische plek. Olkhon Island is nog lang niet overspoeld door het (massa)toerisme en wij hopen van harte dat dit zo blijft (dus vertel het vooral niet door).

Onderweg

We worden om 10.15 uur opgehaald bij ons hotel in Irkutsk voor de busreis richting het Baikalmeer (laat het ze daar niet horen dat wij het een meer noemen en geen zee, dat is de goden verzoeken). Wat nu volgt is het betere stuiterwerk. Dit ligt niet aan de vering (de bus is redelijk nieuw), maar aan de beroerde staat van de wegen. Gelukkig is er voor ons lange Hollanders genoeg ruimte aan de bovenkant en hoeven we niet continu het dak terug te koppen. Het Baikalmeer is voor Russische begrippen dichtbij, maar wij zouden het de andere kant van het land noemen: 300 km kuilen in een geasfalteerde weg + veerpont overtocht + 30 km zandweg en we zijn in Khuzhir. Onderweg stoppen we ergens in the-middle-of-nowhere voor lunch en na circa 4,5 uur komen we bij het veerpontje aan. 

 

Alle luiken gaan dicht zodra we de overkant van het water hebben bereikt en we vervolgen onze weg over de stoffige zandwegen van Olkhon Island (er is geen verharde weg op het eiland te vinden). Het ene mooie uitzicht volgt het andere op.

Accommodatie

Wij slapen drie nachten in Nikita Homestead. Deze accomodatie is al een attractie op zich. Er is overal aan bijzondere details gedacht in het wat kneuterig aandoende guesthouse. Zelfs een Franse Bistro met bijbehorende geruite kleedjes. Sfeervol is het zeker!  
Een sfeerimpressie van Nikita Homestead:

Nog een voordeel van onze accommodatie: het ligt bijna direct aan het Baikalmeer en binnen een minuut genieten we van het indrukwekkende uitzicht op het meer en de Shamaan rots (een van de negen meest heilige plaatsen van Azië). We bereiken de rots door langs de gebedspalen te lopen (ieder lintje staat symbool voor een wens van een persoon, wanneer het lint loslaat zou deze wens uitkomen). Het uitzicht is overweldigend. Langs de kust zijn diverse kliffen zichtbaar en aan de overkant het heuvelachtige Siberische landschap. Richting het noorden ligt de verre punt van het bijna 640 km lange meer. Voor het zicht lijkt aan het meer geen eind te komen.

 

Khuzhir

Het overgrote deel van de mensen woont in Khuzhir, de ‘hoofdstad’ van het eiland. Struinend door de wat uitgestorven ‘straten’ van Khuzhir krijgen we een beetje een “Wilde Westen” gevoel erbij; de loslopende koeien, het opstuivende zand en de verlatenheid ondersteunen dit beeld. Denk daar nog de langsrijdende oude Russische busjes en hier en daar rondlopende honden bij en het bijzondere plaatje is compleet. Khuzhir zelf is overigens zeker geen reden om Olkhon Island te bezoeken.

Zonsondergang
Een van de redenen om het eiland wél te willen bezoeken zijn de prachtige zonsondergangen. Ook de ‘locals’ komen hier op de heuvels en kliffen het tafereel bewonderen. De beelden spreken voor zich:

Wandelen

Na een heerlijke nacht slaap (wat is het er stil) worden we fris wakker voor onze dag hiken in de directe omgeving van Khuzhir. We lopen over het strand, door een duinachtig landschap, door de bossen en over de velden naar het volgende dorp circa 8 km verderop. Er zijn geen uitgestippelde wandelroutes beschikbaar dus we volgen simpelweg de waterkant. De enige mensen die we onderweg tegenkomen zijn kampeerders. We genieten van het uitzicht, het heerlijke weer en de aangename temperatuur aan de waterkant (de kou van het water is goed voelbaar en een welkome verkoeling onder de warme zonnestralen).

Baikalmeer

De belangrijkste reden om naar Irkutsk en Olkhon Island te gaan is natuurlijk het Baikalmeer. Voor wie dit fenomeen nog onbekend is hierbij een aantal interessante Baikal-feitjes op een rij:

• Circa 20% van al het zoet water op de wereld bevind zich in het Baikalmeer
• Dit is voldoende water om de gehele wereldbevolking voor 30 jaar van drinkwater te voorzien
• Met een oppervlak van 31.722 vierkante km is het bijna net zo groot als België
• Het diepste punt van het meer is 1,7 km diep
• De watertemperatuur in juni is 5 graden Celsius…

Met deze bizar lage temperatuur in gedachte was het natuurlijk (voor Eef) de ultieme uitdaging om (net als de ‘locals’) een duik te nemen in dit ijskoude water. Daar ging wel een moment van twijfel aan vooraf toen ze eenmaal aan de waterrand stond.

Een stuk aangenamer dan ín het water is een tocht óp het water. De dag na onze mooie hike hebben we een boottocht naar de noordelijke kaap van het eiland gepland (weliswaar uit nood geboren: de wegen richting het noorden werden om de bossen voor branden te beschermen afgesloten en wij wilde toch graag dat uitzicht vanaf het noorden meemaken). Een heerlijke tocht van 9 uur waarbij we zeehonden spotten, een wandeling over de noordkaap maken en wederom genieten van de uitzichten en het zonnetje.

Wat hebben we genoten van Rusland, van de ongereptheid, van de steden, van de behulpzaamheid van de mensen (ook al spreken ze geen woord Engels), van het steeds beter kunnen lezen van het cyrillische alfabet en van de pure en eerlijke keuken. We zetten de (trein)reis voort naar Mongolië, waar we de komende twee weken een tocht door het land zullen maken.

From Russia with love

B&E