Trans Mongolië Express – deel 3

5.30 Uur geeft de telefoon aan. Tijd om op te staan voor het laatste deel van de 7.661 kilometer lange Trans Mongolië Express van Moskou naar Beijing. Het laatste stuk van Ulan Bator naar Beijing duurt 28 uur, waarvan zeker 5 uur aan douane perikelen en het wisselen van het onderstel van de trein (waarover later meer).

Na een prima ontbijtje van ons super fijne hotelletje (Danista Nomads, dezelfde organisatie als waarmee wij onze tour door Mongolië hebben geboekt), worden wij als service ook nog naar het station gebracht. Ruim op tijd komen wij aan en onze trein (nummer 24) is zelfs nog gesloten. Het is een Mongoolse trein en Ulan Bator is het beginpunt.

Exact een half uur van tevoren gaan de deuren open en wat we aantreffen overtreft onze stoutste verwachtingen: alles lijkt wel nieuw, het ruikt er hyper schoon, de stoel en bank zijn weer een klein beetje zachter om op te zitten en we hebben (weliswaar gedeeld met de buren) een eigen toilet en wasbak! 

We hadden al even kort kennis gemaakt met de buurtjes toen we stonden te wachten op het perron. Het is een ontzettend vriendelijk echtpaar uit Zuid-Afrika, woonachtig in het Verenigd Koninkrijk. We kletsen gedurende de reis gezellig op de gang over familie, werk en reizen.

Grensovergangen

Na de Mongoolse grensovergang (hetzelfde riedeltje als eerder wordt weer gevolgd, ware het niet dat hier iets minder streng wordt gecontroleerd) komen we bij de Chinese kant van de grens. Nu wordt het interessant. De Chinese spoorwegen hebben namelijk een andere spoorbreedte dan het Russische (en Europese) spoor. Er moet dus een ander onderstel onder. We worden na het inleveren van de paspoorten een soort hangar ingereden. Hier worden de wagons eerst van elkaar losgekoppeld en dan per stuk van het onderstel afgetild. Deze worden weggerold en er wordt vanaf de andere kant een nieuw onderstel onder gerold. De wagons worden vervolgens weer neergelaten op het onderstel en bevestigd. Daarna worden de wagons natuurlijk ook weer aan elkaar bevestigd (niet al te subtiel, er zijn glazen op ons gangetje stuk gevallen) en gecontroleerd. De douane heeft ondertussen ook voldoende tijd gehad voor een paspoortcontrole en we kunnen verder (en gelukkig ook slapen, want het is ondertussen al ver na 0.00 uur).

Een videoimpressie van het verwisselen van het onderstel:

​​

Ontbijtverrassing

Bij het ontbijt staat ons nog een verrassing te wachten: onze conductrice komt ons twee zelfgemaakte gestoomde hapjes brengen! Barry had namelijk de avond ervoor een compliment gemaakt over de geur van haar kookkunsten (Het smaakte in ieder geval top! 

Na 7.661 kilometer met de trein vanuit Moskou zijn we 3,5 week later aangekomen in Beijing, een hele mooie ervaring rijker.

Het eerste (en langste deel) was vooral tof vanwege het grote niets doen (de ideale ‘digitale detox’), waardoor je jezelf helemaal kunt overgeven aan de wereld van de trein. Hoe oostelijker we reisden hoe mooier het landschap werd. Na ruim 6 dagen treinen kunnen we in ieder geval het volgende concluderen over deze bijzondere treinreis:

Wat vonden we te gek aan de treinreis?:

• Het eindeloze niets doen
• Geen internet (eigenlijk het ideale begin van een (wereld)reis)
• Het reizen tussen de ‘locals’ (dit maak je alleen in de tweede klasse mee)
• Het eindeloze landschap
• In slaap gewiegd worden in de trein
• Het feit dat we onze eigen koffie + filters mee hadden
• De kookkunsten van de provodniks/conducteurs op een vierkante meter – jammer genoeg koken ze alleen voor zichzelf (met uitzondering van de verrassing in de laatste trein)
• Trein 24: van alle gemakken voorzien en heel schoon 

Wat vonden we iets minder? (met uitzondering van de laatste trein, nummer 24):

• De hoeveelheid stof in de trein
• De wc (voornamelijk in de avond), de lucht is dan niet te harden (alhoewel we dit na Mongolië wel weer in een geheel nieuw perspectief zien)
• De enorm harde reet die we van het zitten kregen, je weet na 3,5 dag echt geen comfortabele houding op een stoel meer aan te nemen, gelukkig kun je op de gang prima staan
• We konden na 4 dagen treinen door Rusland geen boom meer zien (grapje natuurlijk)

Het was absoluut gaaf om meegemaakt te hebben, zeker in combinatie met onze tussenstops in Irkutsk & Olkhon Island en Mongolië. Op naar China!

B&E